ความรักนี้สี "ชมพู" จริงหรือ??

เนื้อเรื่อง

ความรักนี้สี "ชมพู" จริงหรือ??

                สวัสดีค่ะ ^^ คุณผู้อ่านทุกท่าน …ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่า ผู้เขียนไม่ต้องการตั้งตัวเป็นอริกับใครหรือขัดแย้งความเห็นของคนอื่นแต่อย่างใด เพียงแต่! ในวันนี้แค่มาลองเขียนบทความเกี่ยวกับ "ความรัก" ในรูปแบบแปลกๆดูบ้าง เท่านั้นเอง~~

เริ่มจากประโยคที่ว่า "ความรักคือสิ่งบริสุทธิ์ผุดผ่อง" นวลละอองเป็นยองใย …อืม~ จะว่าไปมันก็จริงนะ ในความเห็นส่วนตัวก็คิดว่าความรักเริ่มต้นจากสิ่งที่ดีและบริสุทธิ์จริงๆ เพราะเมื่อเราสะดุดขาตัวเองหรือคนข้างๆไปตกหลุมรักใครสักคนแล้ว ความรู้สึกแรกเริ่มจริงๆที่เกิดขึ้นมักจะไม่มีอะไรเจือปน ไม่คิดอยากได้ ไม่คิดอยากครอบครอง (ถึงแม้ว่าในอีก 10 วินาทีต่อมาจะคิดอย่างนั้นก็ตาม) …ความรู้สึกแรกที่เรารู้ว่าเรารักเขาและไม่(ทัน)ได้คิดว่า "ฉันอยากได้เขามาเป็นแฟนฉันจังเลย" (แล้วก็ทำหน้าเคลิ้มไปด้วย) นั่นน่าจะเป็นความรักที่บริสุทธิ์จริง! แต่เมื่อไหร่ที่เราเริ่มคิดว่า "จะทำยังไงดีให้เขารักฉัน" ผู้เขียนว่าความรักมันเริ่มมีตะกอนและเริ่มเปลี่ยนสีแล้วล่ะ …แต่เดี๋ยวก่อน! อย่าพึ่งสาปแช่งดิฉันว่า บ้าหรือเปล่า! จะไม่คิดอย่างนั้นได้ยังไง! จะไม่ให้รู้สึกแบบนั้นได้ยังไง! ใครๆเขาก็ต้องคิดแบบนั้นกันทั้งนั้น!! ใจเย็นๆค่ะ ที่กำลังจะบอกต่อคือทุกสิ่งบนโลกใบนี้ล้วนมี 2 ด้านเสมอ ความรักที่กำลังตกตะกอนและเปลี่ยนสีก็ต้องมี 2 ด้านเช่นกัน มันขึ้นอยู่กับคุณว่าอยากให้ความรักของคุณเปลี่ยนเป็นสีอะไร สีชมพูหรือว่าสีดำ! คุณอยากให้ตะกอนที่ตกลงสู่ก้นเบื้องหัวใจของคุณเป็นตะกอนนมสีขาวหรือเศษขี้เถ้าแกลบ! อันนั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวของผู้รักเอง

เมื่อไหร่ที่คุณคิดว่า "ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขามาเป็นของฉัน!!" เอ่อ…ผู้เขียนคิดว่าความรักของคุณเริ่มมีสีสันชวนสยองแล้วล่ะค่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าคุณลงมือทำเรื่องเลวร้ายเพื่อให้ได้ความรักมาแล้วล่ะก็…ถึงเวลาที่ต้องคอนเฟิร์มแล้วว่า "สีดำ" ดำทมิฬทุกกรณี!!!

คนเราไม่จำเป็นว่าเกิดมาหนึ่งชีวิตแล้วฉันจะต้องสมหวังเสมอไป ผิดหวังบ้าง อะไรบ้าง พอให้เป็นสีสันกับชีวิต ยังมีมนุษย์บนโลกอีกเป็นล้านคนที่ต้องมีหนึ่งในนั้นเป็นเนื้อคู่ของคุณ ถึงแม้ว่าเขาคนนั้นที่คุณหลงรักจะไม่ได้รักคุณเหมือนที่คุณรักเขา แต่มันก็ไม่จำเป็นเลยที่คุณจะต้องทำเรื่องแย่หรือเรื่องเลวร้ายเพื่อให้ได้เขามา อย่างที่รู้ว่าจิตใจคนเราบังคับกันไม่ได้ มันก็เหมือนคนเกลียดหนู จะทำยังไงก็ยากที่จะยอมกินหนู(ด้วยความเต็มใจ) ถึงกินเข้าไปก็ต้องแอบไปอ้วกทิ้งอยู่ดี แล้วอย่างนี้อยู่กันไป รักกันไปจะมีความสุขได้ยังไง …จัดเต็มมาขนาดนี้แล้ว ไม่ได้ส่งเสริมให้คุณผู้อ่านไปรักคนที่เขารักเราแต่เราไม่ได้รักเขานะคะ คงเคยได้ยินประโยคที่ว่า "ความรักขึ้นอยู่กับคน 2 คน" ใช่แล้ว! เพราะฉะนั้นมันต้องรักกันทั้ง 2 ฝ่าย ต่างฝ่ายต่างรักกันถึงเป็นความรักที่สมบูรณ์ Complete!!!

ดังนั้นแล้วในสุดท้ายนี้นะคะ ก็ไม่มีอะไรนอกจาก เลือกรักคนที่ดี เลือกทำในสิ่งที่ดี อย่าฟูมฟายกับเรื่องที่ผ่านมา อดีตก็คืออดีต จำไว้ว่าในอดีตผิดตรงไหนพลาดตรงไหนก็มาแก้ไข(ในทางที่ดีวิธีที่ถูกต้อง) เท่านี้ความรักของเรา ก็เป็นความรักที่ ร้ากก รัก!!~~

ปล. ข้อความทั้งหมดคือ ความคิดเห็นส่วนตัว ขอบคุณมากๆที่อ่านจนจบค่ะ ^^